Kluczem do uzyskania wszystkich korzyści, jakie ma do zaoferowania technologia baterii niklowo-wodorkowych, jest upewnienie się, że jest to odpowiedni skład akumulatora do zastosowania lub produktu.

Rozmowa z doświadczoną firmą zajmującą się projektowaniem i montażem takich akumulatorów to jeden ze sposobów zapewnienia właściwego wyboru. Wiele aplikacji może korzystać z zalet akumulatorów NiMH. Bateria niklowo-wodorkowa ma potencjał do jeszcze większej gęstości energii i jest mniej podatna na pamięć niż bateria niklowo-kadmowa, a także ma większą pojemność. Akumulator niklowo-wodorkowy wymaga regularnego pełnego rozładowania, aby zapobiec tworzeniu się kryształów. Wydajność spada, jeśli bateria jest przechowywana w podwyższonych temperaturach, dlatego akumulator niklowo-wodorkowy powinien być przechowywany w chłodnym miejscu, w stanie naładowania około 40 procent. Niklowo-wodorkowa bateria zaprojektowana do poboru prądu jest nieco droższa niż zwykła wersja. Ogniwo NiMH ma wiele podobieństw do starszej technologii ogniw NiCd, wykorzystując wiele podobnych składników i składa się z trzech głównych elementów. Elektroda dodatnia akumulatora to wodorotlenek niklu o takim samym składzie jak elektroda dodatnia w ogniwie NiCd. Elektroda wymienia jedynie proton w reakcji rozładowania i rozładowania, co powoduje bardzo małą zmianę wielkości i skutkuje wysokim poziomem stabilności mechanicznej, a to z kolei powoduje dłuższą żywotnością cyklu.

Elektrolit jest wodnym roztworem wodorotlenku potasu, który ma bardzo wysoką przewodność.

Stężenie elektrolitu pozostaje prawie stałe w całym cyklu, kiedy akumulatory nimh są ładowane i rozładowane. Jest to ważne, ponieważ jest to głównym czynnikiem przyczyniającym się do oporności ogniwa. Oznacza to, że wydajność ogniwa pozostaje prawie taka sama w całym zakresie ładowania. Aktywnym materiałem na elektrodę ujemną jest w rzeczywistości wodór. Jednak fizycznie nie jest możliwe bezpośrednie użycie wodoru, dlatego wodór jest magazynowany w ogniwie NiMH jako wodorek metalu, który służy również jako elektroda ujemna. Jako interesujący przedmiot, wodorki metali stosowane w ogniwach niklowo-wodorkowych mogą zwykle zawierać od 1 do 2 procent masy wodoru.