Obecnie wiele przedsiębiorstw jest wysoce konkurencyjnych i chce zabezpieczyć swoją wiedzę, zasoby, technologię poprzez umowy z pracownikami, które zawierają klauzulę poufności oraz zakazie konkurencji.

Jeżeli umowa zawiera klauzulę poufności, klauzula o zakazie konkurencji jest nieskuteczna, chyba że jest to uzasadnione ochroną innego interesu niż informacja poufna. Oprócz informacji poufnych, innym głównym przedmiotem zainteresowania pracodawców są kontakty handlowe z klientami i dostawcami.

Klauzula poufności i zakaz konkurencji w umowie

Informacje są poufne, jeśli, biorąc pod uwagę praktykę branżową, jako pracodawca masz uzasadnione przekonanie, że ujawnienie informacji byłoby szkodliwe dla firmy lub korzystne dla innych. Przykłady informacji poufnych obejmują tajne procesy produkcyjne, plany rozwoju, nazwy i adresy klientów i dostawców oraz dokumenty zawierające ceny wynegocjowane z klientami i dostawcami.

Klauzula poufności nie może powstrzymywać pracownika od korzystania z ogólnej wiedzy, którą zdobył w pracy, ponieważ ta należy do niego, a nie pracodawcy. Przykładem wiedzy ogólnej jest wiedza branżowa, którą można znaleźć w opublikowanych książkach. Informacje nie stają się częścią ogólnej wiedzy pracownika tylko dlatego, że je zapamiętał. Na przykład pracownik może zapamiętać listę klientów, ale pozostaje to informacja poufna należąca do pracodawcy.

„Po pierwsze, warto zadbać o to, by każda umowa o pracę i kontrakt zawierały rozbudowaną klauzulę zobowiązującą pracownika do zachowania w poufności wszystkich informacji na temat firmy, jej planów rozwojowych, koncepcji kreatywnych i kontrahentów uzyskanych przez niego w trakcie lub przy okazji wykonywania zadań zleconych przez pracodawcę, również po wygaśnięciu wiążącej go z nim umowy.” – Katarzyna Lejman

Jeśli jednak informacji, które chcesz chronić, nie da się łatwo oddzielić od ogólnej wiedzy pracownika, klauzula poufności nie może ich chronić. W takim przypadku właściwym sposobem ochrony jest klauzula o zakazie konkurencji. Przykładowo pracownik nie może przez rok po ustaniu stosunku pracy w firmy, bezpośrednio lub pośrednio, być zatrudniony lub zaangażowany w jakimkolwiek charakterze w jakiejkolwiek działalności, która konkuruje z działalnością tejże firmy.